Letra

Për mua dhe për ty Për të gjithë. Për të gjithë ata Që patën diçka në tokë. Sot është e shtunë Edhe për ata që janë mërzitur Për ata që nuk dijnë të jetojnë. Është e shtunë edhe për ata…

Treni shkon ndërsa ajo ballë meje flë, një këmbë pak e ngritur si skenë e një modeli pështetur lehtë pas sediljes së saj, treni shkon, xhamat piklojnë, retë rendin me vrap duke braktisur tutje një pemë të harruar, xhveshur, fillikat…

E dashur, Sa shumë rrugë për të arritur te një puthje, Sa vetmi e dhimbshme deri te shoqëria jote! Trenat vijojnë të rrotullohen vetëm me shiun. Në Taltal akoma nuk ka mbërritur pranvera. Por ti dhe unë, zemra ime, jemi…

Epo mirë, e ndjeshme jam, xheloze, një që e dredh dhe plot epshe jam. Pse, ç’kujtonit? Që do të kisha sy, sisë, tru, tridhjetë e tre vjeçe dhe do të isha si selvi varrezash? © shqipëroi Maksim Rakipaj

Nga Albina Gjergji “Andrrat e babës” Kur isha e vogël babai im thurte shporta andrrash t’mbushuna me t’ardhme për mue. Pinte kafen turke nadje herët e mbasi numëronte hallet nji e nga nji pa bá zá e kishte zakon veç…