Me 21 Maj 1973, të burgosurit e Spaçit, të lodhur nga puna e rëndë, ushqimi i pakët, dhuna fizike dhe nëpërkëmbja e dinjitetit, shpërthyen në një revoltë masive e cila zgjati tre ditë.
Të burgosurit, në kampin e braktisur nga policët dhe rojet, brohorisnin kundër diktaturës komuniste, kundër ideologjisë marksiste dhe pro demokracisë.
Sipas dëshmitarëve, në atë revoltë, për herë të parë u artikulua shprehja “E duam Shqipërinë si gjithë Europa!”
Një prej gjesteve simbolike dhe domethënës që shënoi kulmin e revoltës ishte ngritja e flamurit kombëtar pa yllin komunist, mbi tarracën e njërës prej fjetoreve. Flamuri u improvizua me mjete rrethanore nga të burgosurit.
Revolta e 21 Majit 1973 u shtyp me egërsi nga autoritetet, duke përdorur trupa dhe mjete ushtarake.
Nxitësit, organizatorët dhe pjesëmarrësit më aktivë u ndëshkuan me rritje të dënimit, ndërsa katër prej tyre u dënuan me pushkatim.
Katër martirët e revoltës së Spaçit ishin: Hajro Pashaj, Dervish Bejko, Pal Zefi dhe Skënder Daja.
Me hashtagun #përtëmosharruar Vendi i dëshmisë e kujtesës sjell në vëmendje këtë ngjarje, sot në përvjetor, ndërsa vizita nga të afërm të burgosurve të Spaçit janë bërë sot në burgun famëkeq.
