Cesare Pavese
Për mua, ti je një krijesë e trishtë,
një lule e brishtë poetike
që, po atë grimë q’e shijoj
dhe dehshëm shtie në ngasje,
ndjej të ikë larg
shumë larg,
për mjerimin e shpirtit tim,
mjerimin tim të trishtë.
Kur të rrok çmendurisht në gji
dhe buzët t’i thith,
gjatë, pa reshtur,
jam i trishtë, vogëlushe
sepse ndjej zemrën time të dërrmuar
që kaq ligsht të dua.
Përktheu: Beti Njuma
