Shtëpia jote

Tryeza e gjatë prej kristali e hekuri
përballë dritares ku agimeve
valëzojnë gjethe palmash

të pret, palëvizshmëria, qoshja
ku gjenden telefoni dhe faksi,
gazetat cip mbi cip, posta,

stiva e librave, çeqet.
Në mbrëmje televizorin do ndezësh
do provosh penat e tua, prej argjendi e floriri

që tanimë kaq rrallë i përdor.
Do të shohësh pikturat me trëndafilë, kodrat
dhe hënën, klepsidrën, xhamin

e saj, trupin e metaltë dhe rërën që rrjedh.
Gjithçka është e përkryer, e mbrojtur
nga xhami dhe pluhuri. Por ti

mos harro, kurrë s’ke qenë i lumtur,
kurrë brenda vetes dhe brenda mureve
të një shtëpie.

Përktheu: Beti Njuma