Leonard Cohen është një djalosh, i cili nuk ka veshur kurrë një palë xhinse, sepse askush nuk mund ta imagjinonte dot brenda tyre. Ai zgjodhi kostumet, por edhe ata me ngjyrë të errët. Me një zë natyror, të qetë dhe të thellë, poeti është i njohur edhe në mesin e murgjërve budistë, me të cilët ai ndante manastirin “The Quiet”.
Ai është një mit, dhe vetëm mitet mund të kapercejnë kohën dhe gjeneratat. Nuk mund të mos përfshihesh kur tingujt e “Dance me to the end of love”, apo “”A Thousand Kisses Deep”, qe vijnë përmes një zëri që vetëm njerëzor nuk është. Është më shumë se kaq. Është zëri i një murgu budist, poeti dhe kompozitori, dhuntia e një të pavdekshmi. Ky është Leonard Cohen i cili për katër dekada ka qenë një nga kompozitorët më të rëndësishëm dhe më me ndikim të kohës sonë. Një figurë, në të cilën trupi i punës arrin thellësinë më të madhe të misterit dhe të kuptimit me kalimin e kohës. Këngët e tij kanë vendosur një standard praktikisht të pazvendësueshëm në seriozitetin e tyre. Seksi, shpirti, feja dhe pushteti. Ai ka shqyrtuar çështjet më të mëdha në jetën e njeriut, gjithmonë me një vlerësim të plotë të asaj se si përgjigjet e pakapshme mund të jenë pyetjet e ndërlikuar që ai ngre. Por këto pyetje, dhe të rrugës që ai ka bërë në përpjekje për t’i adresuar ato,janë substanca të punës së tij, si dhe arsyet pse këngët e tij kurrë nuk e humbasin forcën e tyre të madhe emocionale.
“Ikja e kohës, marrëdhëniet sentimentale, traditat mistike të Lindjes dhe Perëndimit dhe jeta e kënduar si një baladë e papërfunduar, përbëjnë krijimtarinë e tij të shoqëruar me momente të veçanta të ndryshimit vendimtar në fund të shekullit 20 dhe në fillim të shekullit 21”- ishin fjalët e jurisë kur ai u vlerësua me çmimin “Princ Austria”.
Është një pjesë e njeriut që kërkon suksesin, por edhe një pjesë tjetër me peshë të barabartë që në fund e zvarrit atë një distance të largët. Njerëz që kanë qenë në majë dhe gjithashtu kanë njohur vetminë e zbehtë. Leonard Cohen është klasiku i tyre. i lindur dhe edukuar në Kanada, Leonard Cohen është një djalosh i cili nuk ka veshur kurrë një palë xhinse, sepse askush nuk mund ta imagjinonte dot brenda tyre. Ai zgjodhi kostumet, por edhe ata me ngjyrë të errët. Me një zë natyror, të qetë dhe të thellë, poeti është i njohur edhe në mesin e murgjërve budistë, me të cilët ai ndante manastirin “The Quiet”. Cohen rinisi koncertet dhe turnet e tij në vitin 2008 vetëm për të rikuperuar ekonominë e tij, të cilën në vitin 2005 ia kishte boshatisur e dashura e tij, e cila ishte zhdukur me 5 milionë dollarët e fituara gjatë gjithë jetës së këngëtarit. Pra, ky njeri, i qetë dhe i “heshtur”, i mposhti 75 vitet e jetës së tij dhe u paraqit në publik për të rinisur edhe njëherë aventurën e koncerteve në Evropë. Ai është një mit, dhe vetëm mitet mund ta sfidojnë kohën.
Krijimtaria
Përmbledhja e parë me poezi e kantautorit është botuar në vitin 1956, ndërsa romani i parë sheh dritën e botimit në vitin 1963. Pjesa më produktive e krijimtarisë së tij letrare u shkrua në vitet ’70, por “babai” i kantautorëve botërorë ka vazhduar të shkruajë deri në vitin 2006, kur publikoi “Book of Longing”, ndërsa albumi i tij i fundit i përket vitit 2004, me titull “Dear Heather”. Ai është autor i përmbledhjeve me poezi “Flowers for Hitler”, “Parasites of Heaven” dhe “Let Us Compare Mythologies”, të frymëzuara nga poeti dhe dramaturgu spanjoll, Federico Garcia Lorca. Ai gjithashtu ka shkruar romane, si: “The Favorite Game” dhe “The Beautiful Losers”. Ndërsa si kantautor, më të suksesshmet janë: “Suzanne”, “Last year’s man”, “So long Marianne” dhe “I’m your man”.
Përgatiti: J.H/ Pasqyre.al
