Samsoni, i fundit nga gjyqtarët e izraelitëve të lashtë, kishte një forcë shumë të madhe fizike, e cila fshihej tek flokët e tij të gjatë. Ndër veprat mbinjerëzore të kryera nga Samsoni në Bibël, është vrasja e një luani me duart e tij, mposhtja e një ushtrie filistine, duke përdorur vetëm nofullën e një gomari, dhe shembja e Tempullit të Dagonit mbi veten e tij.
Duke pasur një ngjashmëri të rëndësishme me figurat tashmë ekzistuese të folklorit fetar, përfshirë Enkiduin sumer dhe Herakliun grek, interpretimi bashkëkohor e sheh Samsonin si një interpretim hebre, të një historie legjendare që tashmë ekzistonte. Ajo i përket shekullit XIII-të Para Erës Sonë, duke i paraprirë me 500 vjet Librit të Gjykuesit, pavarësisht pohimeve nga tradicionalistët biblikë se Samsoni ishte një person real, historitë e Herakliut dhe Samsonit janë shumë të ngjashme.
Herakliu, ashtu si Samsoni, vrau një luan me duart e tij, të dy burrat i prishën portat hyrësë të qytetit, që të dy u tradhtuan nga gratë e tyre jo besnike, që ishin në fund fajtore për rënien e tyre. Po ashtu, Enkidui, së bashku me Gilgameshin, ishin burra shumë të fortë, që bashkuan forcat për të mposhtur Demin e Qiellit, si një sfidë ndaj Ishtarin, dhe vdiqën për shkak të arrogancës së tyre.