Një dije e hidhur

Janis Ricos
Qëndron, me krahë të kryqëzuar, në gjysmëhijen mbrojtëse.
Gardiani çalaman i natës s’ka më vend ku të ulet. Karriget
i kanë shitur që para dy javësh. Përjashta, në oborr,
po pastrojnë fuçi të mëdha. Në port lagen
rimorkiatorë të rëndë. Te shtëpia përkarshi,
dëgjohet zëri i spikerit të radios. Nuk dua të dëgjoj.
Mbi tryezë unë mbledh fluturat e djegura të natës, duke ditur vetëm
se gjithë pesha e tyre është tek lehtësia.
(Përktheu Alket Çani)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *