Njëmijë vjet e vjetër, minarja qëndron si një kullë mbi xhaminë Umajad në Aleppo; një kështjellë me pamje nga qendra e vjetër e qytetit; një treg mesjetar i mbuluar dhe një qendër tregtare e shekullit të 21-të.
Para se lufta civile shkatërruese e Sirisë të godasë Aleppon, qyteti më i madh i vendit ishte një central elektrik komercial dhe një qendër krenare historike – trashëgimia e saj e gjatë e ekspozuar me monumente të lashta, përdoret ende nga tregtarët e kohës moderne, udhëtarët apo turistet.
Por, lufta që shpërtheu në gjithë Sirinë në vitin 2011, përfshiu Aleppon në verën e vitit 2012, kur forcat opozitare morën kontrollin në pjesën lindore të qytetit.
Ata shpresuan se marshimi i tyre në Aleppo shënoi fillimin e fundit për presidentin Bashar al-Asad, ndërsa qeveria në Damask u zotua t’i përzë ata shpejt jashtë qytetit.
Asnjëra palë nuk arriti këto qëllime, dhe lufta në Aleppo u zvarrit më shumë se katër vjet. Me vazhdimin e luftimeve në terren, Aleppo u bë çmimi më i madh i luftës civile; dhe vetë qyteti u rrënua nga sulmet ajrore të forcave qeveritare dhe bombardimeve nga të dyja palët, raporton Tesheshi.
Seksionet e Souq ose të tregut mesjetar u shkatërrua ose u dogjë, dhe minarja e shekullit të 11-të e xhamisë umajade u shkatërrua gjithashtu tre vite më parë..
Edhe strukturat moderne e kanë pësuar nga luftimet. Qendra tregtare Shahba në periferi të qytetit është mbyllur – është marrë përsipër nga grupe kryengritëse gjatë fazave të ndryshme të luftimeve rreth Aleppos.
Këtë fat e ka patur dhe Hotel Baron, lista e mysafirëve të të cilit përfshinte Kemal Ataturkun, themeluesin e Turqisë moderne; oficerin britanik kolonial T.E. Lawrence, i njohur më mirë si Lawrence i Arabisë; dhe mbretin Faisal të Sirisë dhe Irakut, e gjeti veten të braktisur në vijën e frontit.
Tani ushtria siriane, e mbështetur nga aleatët rusë dhe iranianë të Asadit, është shumë afër të rimarrë gjithë qytetin përsëri, pos një xhep të territorit që po mbahet akoma nga kryengritësit në lindje.
Për qeverinë, fitorja është në horizont. Por Aleppo ka ndryshuar. Pjesa më e madhe është në rrënoja, dhe shumë është humbur – kanë mbijetuar vetëm këto foto dhe kujtime.
